Highlights

Hoihoi,

Zo dat is weer even geleden.. De tijd vliegt ook voorbij. We zitten hier nu alweer meer dan 6 weken! Wow. Dat betekent dat we volgende week dus wisselen van stageplek. SPANNEND! Maar we (vooral Dagmar) hebben er veel zin in. Even weer iets anders. Dagmar wisselt morgen (woensdag) ook al. Er is weer genoeg gebeurd de afgelopen weken.

Renske’s stage ervaringen
Na twee weken op de verlosafdeling ben ik overgestapt naar de kinderafdeling. Zoals elke week begin ik maandagochtend in de ‘kerk’ van het ziekenhuis met het Monday morningreport. Dit houd in dat ik 2 uur lang mijn best doe om niet in slaap te vallen terwijl iemand verschillende casussen verteld in half Engels, half Swahili. Om me heen zie ik dan ook meerdere mensen slapen. Na afloop van het morning report volgt er een apart applaus. Één iemand geeft een commando waarop iedereen in z’n handen begint te wrijven, na het tweede commando klapt iedereen 3 keer in zijn handen en daarna moet je 3 keer stampen met je voeten, de eerste keer snapte ik er niks van en zat ik als een debiel te klappen haha. Andere bijzondere weetjes zijn dat er elke dag veel gevangenen in en om het ziekenhuis lopen. Mannetjes in oranje overalls onderhouden de tuinen van het ziekenhuis terwijl gewapende bewakers toekijken. Ook komen er veel gevangenen geboeid naar het ziekenhuis voor behandelingen. Daarnaast zie ik veel patiënten lopen op slippers gemaakt van autobanden, erg creatief.
Op de kinderafdeling heb ik een leuke en interessante week gehad. Er zijn twee grote zalen met per zaal 12 bedden. Op elk bed liggen meestal 2 of 3 kinderen met hun moeders. Naast de twee zalen is er nog een ruimte voor intensive care met 4 bedden en een ruimte voor ondervoede kinderen met ook 4 bedden. Een dag op de kinderafdeling begint met schoonmaken. Alle kinderen en moeders worden naar buiten gestuurd om daar aan soort picknicktafels te gaan zitten. Al het personeel maakt dan de zalen en bedden schoon. Alleen hele vieze bedden krijgen schone lakens, want meestal zijn er per dag maar ongeveer 5 schone lakens in totaal beschikbaar. Na het schoonmaken mogen alle kinderen en moeders terug komen op de afdeling en begint de doktersronde. Meerdere dokters in opleiding gaan samen met 1 echte dokter langs alle patiëntjes om het plan van aanpak te bespreken. Ik stond daar dan bij en schreef het plan op in een soort ‘to do’ boek. De moeders krijgen van de dokters een recept voor medicatie waarna zij naar de apotheek gaan om die medicatie te kopen. Daarna komen de moeders met hun kinderen naar de verpleegkundigen met de gekochte medicatie, waarna we die medicatie toedienen. De ziektes en aandoeningen die de meeste kinderen hier hebben zijn heel anders dan in Nederland. De diagnoses die ik heb gezien zijn onder andere longontsteking, tuberculose, HIV/AIDS, Rickets (bestaat niet meer in Europa), ondervoeding, sepsis, hersenvliesontsteking, koortsstuipen, tetanus, ontwikkelingsachterstand, ontstoken amandelen en Burkitt’s lymfoom. Dit laatste is een soort tumor/kankergezwel die vaak voorkomt in combinatie met AIDS, maar de echte oorzaak er van is nog niet bekend. Een twee jarig kindje van een Masai stam had deze tumor in zijn wang en ook al een vergevorderd stadium van AIDS. Ik heb deze week dus veel geleerd over allerlei verschillende aandoeningen, mede dankzij een Amerikaanse kinderarts die een maand lang op de afdeling is om Tanzaniaanse dokters in opleiding te begeleiden, heel interessant!
Na die week ben ik overgegaan naar de chirurgische afdeling, dat was wel even andere koek haha. De afdeling bestaat uit twee zalen voor mannen, twee zalen voor vrouwen en een zaal voor kinderen. Op de mannenafdeling liggen patiënten met mega gore, afgestorven diabetische voeten, waar de slagers (ze noemen zichzelf dokters) maar al te graag mee aan het werk gaan.. Daarbij draait mijn maag zich drie keer om en ben ik snel weg. Ook liggen er patiënten met enorme decubituswonden, voor geïnteresseerden heb ik enkele foto’s haha. Er was een man die vanaf zijn middel verlamd was en al lange tijd thuis ‘verzorgd’ werd, had echt mega mega decubituswonden, waar hij gelukkig niks van voelt. Op een gegeven moment zag ik dat deze man uit zijn bed was gevallen en dus op de grond lag. Ik heb drie verschillende zusters gevraagd me te helpen om die man weer in bed te liggen, maar alle drie liepen ze weg nadat ze even gekeken hadden. Uiteindelijk heeft een zoon van een andere patiënt mij geholpen om die man weer in bed te tillen. Daarnaast zag ik patiënten met steekwonden en verwondingen door verkeersongelukken. Ook liggen er veel mensen voor en na operaties. Leuk om nog half slapende, high zijnde patiënten terug te krijgen op de afdeling haha. Ook interessant is dat de verpleegkundigen bij alle patiënten na een operatie regelmatig de vitale functies moeten meten, maar dit niet doen en gewoon maar waardes verzinnen. Op de vrouwenafdeling lag een vrouw die door haar man was aangevallen met een mes, ze had overal steekwonden en haar man was met de noorderzon vertrokken, heel zielig. De kinderafdeling bestaat voornamelijk uit kinderen met brandwonden. Omdat veel gezinnen erg primitief wonen en in hun hutje koken op een open vuur, waar de kinderen omheen spelen, zijn er erg veel kinderen met brandwonden. Sommige kindjes zijn echt van top tot teen verbrand en krijgen nauwelijks pijnstillers. Heel naar om te zien. Verder liggen er veel kinderen met ontstoken amandelen, lieshernia’s en abcessen, en ook opvallend veel jongetjes die verkracht zijn.. Naast alle werkzaamheden op de afdeling, heb ik ook een middag meegekeken in de kliniek. Dit is een soort spreekkamer van chirurgen waar allerlei patiënten op afspraak komen. Hier heb ik echt allerlei verschillende patiënten gezien en geassisteerd bij kleine behandelingen en ingrepen. Al met al een indrukwekkende en leerzame week.
Nu ben ik begonnen aan mijn laatste week in dit ziekenhuis. Deze week breng ik door op de spoedeisende hulp met uiteenlopende patiënten en aandoeningen. Vandaag heb ik onder andere een bevalling gedaan op de parkeerplaats van het ziekenhuis terwijl zo’n 100 Tanzanianen om ons heen stonden mee te kijken haha. Maar over mijn ervaringen op de spoedeisende hulp de volgende keer meer!

Dagmar's stage ervaring:
Nou mijn ervaring is niet zo veel als die van Renske, maar ik heb toch wel weer wat beleeft op stage hoor! De hoofdzuster was weer terug van weggeweest dus dan ga je weer dingen beleven. Als eerste was laatst (oke bijna twee weken geleden maargoed) het einde van de maand maart. Er wordt iedere maand een report gemaakt van hoeveel baby's er in het gezondheidscentrum een vaccinatie hebben gehad. Ik heb hierbij geholpen met het optellen van de vaccinaties. Dit gebeurd namelijk niet alleen in de tablets maar ook nog op papier (hierbij omcirkel je voor elke baby een nummer, je begint bij 1 daarna 2 etc). Nadat er was berekend hoeveel vaccinaties er gegeven waren, moest er gekeken worden hoeveel vaccinaties er nog in de koelbox zaten. Hierbij viel me op dat verpleegkundigen hier niet goed kunnen hoofdrekenen. Ik moest uitrekenen hoeveel 10x20 was bijvoorbeeld. Verder was het de afgelopen dagen vrij rustig... Totdat mijn laatste dag aanbrak (vandaag dus). Ik ben van hot naar her gelopen. Zeker heel interessant en leuk! Meegekeken met infuusprikken en een infuus aangesloten, meegekeken met het verwijderen van een implanon (anticonceptie, staafje in de arm), natuurlijk baby's gevaccineerd, checkup gedaan bij een vrouw die net was bevallen (en bij de baby) en verder nog een poster gemaakt voor in het gezondheidscentrum samen met de hoofdzuster over anticonceptie. Verder heb ik vorige week donderdag weer een nachtdienst gedaan. Deze was minder spectaculair als de vorige. Het regende namelijk super veel dus waren er geen patiënten. Was wel jammer, maargoed niks aan te doen.
Owja ik ben ook nog met de hoofdzuster naar een andere school geweest, buiten het centrum van Arusha. Was heel tof om een keer te zien! Maar ik had geen tijd om mee te gaan naar de voorlichting. Misschien voor de volgende keer, wie weet!
Ook ben ik nog meegeweest naar een nieuwe bijeenkomst van de hoofdzuster. Dit was een ceremonie voor de mensen die geslaagd zijn. Nou dit wordt toch wel iets beter gevierd hier dan in nederland. Eerst gaan alle leraren en andere belangrijke personen een woordje doen. Daarna komt er muziek en kwamen er twee artiesten optreden (rappers wel te verstaan), hierna mochten een aantal leerlingen ook nog een stukje doen. Wanneer iedereen zijn ding had gedaan werd er gedanst! Echt op de Afrikaanse manier, super leuk!! Na intensief gedanst te hebben kwam er een buffet. Super gezellige avond gehad! Echt bijzonder om mee te maken ook.
Vandaag dus mijn laatste dag bij het gezondheidscentrum gehad, super leuk gehad daar! Nu is het tijd voor een andere uitdaging (stiekem wel erg zin in).

Afgelopen weekend zijn we met onze coördinator en de andere vrijwilligers van do4africa naar mto wa mbu geweest. Mocht je denken dit klinkt me bekend in de oren? Dat kan kloppen, we zijn hier namelijk het eerste weekend dat we hier waren ook geweest (maar het was zeker een tweede keer bezoeken waard). We gingen mountainbiken door een deel van lake manyara national park. Hier zagen we zebra's en gnoe's (wel door de verrekijker, thanks paps (van Dagmar) voor het lenen!). Het was alleen wel echt super slecht weer, dus we moesten op de helft van de trip terug, omdat het te hard regende. Hierna hebben we bananenbier (toch niet zo'n succes) en bananen wijn (zeker wel een succes) geproefd. Hierna zijn we wezen lunchen bij een super leuk lokaal tentje. We hebben een kijkje in de keuken mogen nemen, dit zag er veelbelovend uit. Het fornuis was eigenlijk een soort steen met gaten waar vuur uit kwam. Man wat goed beschreven haha. We hebben zeer goed lokaal gegeten. Na de lunch zijn we gaan hiken naar een grote baobab boom. Hierbij hebben we wel twee krabben gezien! Yess wilde dieren. Eenmaal bij de boom aangekomen, wat een vrij korte hike was (ja echt een korte hike, geen tanzaniaans korte hike), hadden we een super mooi uitzicht over mto wa mbu en lake manyara. Even genieten, je kan meegenieten in de foto's. Na de hike zijn we terug gegaan naar de start plaats en hebben Jesca, Olivier, Renske en ik een tuktuk naar onze camping genomen. Nou dat was het avonduurtje wel hoor, manmanman. Over een zandweg waar je met een jeep net overheen kan gaan gingen wij met de tuktuk overheen hoor. Alles kan in Tanzania. Eenmaal aangekomen op de camping gingen we naar onze tenten. Renske en ik hadden een tent helemaal aan het einde van de camping. Wat betekende dat je ongeveer twee meter hoefde te lopen om een super mooi uitzicht te krijgen over lake manyara en mto wa mbu. Genieten!! Zie de foto's zou ik zeggen. We hebben nog lang genoten van het uitzicht. Maar helaas gaat de zon hier altijd om 7uur onder... Toen zijn we gaan dineren, dit was ook wel even speciaal. We hadden nog niks besteld en kregen zo allemaal eten onder onze neus. Zeer lekker dat wel. Maar toch wel even wennen. Na het eten kwam er een soort bandje spelen en twee vrouwen dansen. Het was al met al een zeer geslaagde dag! Owja, toen we wilden slapen zat er een hagedis in onze tent, niet een heel chille gedachte. Maar gelukkig was mzungu van het jaar Olivier er! De volgende ochtend werden we wakker met bavianen voor onze tent en bij het viewpoint. Super gezellig haha. Na een lekker ontbijtje met uitzicht over lake manyara en mto wa mbu zijn we terug gaan lopen naar mto wa mbu. We zijn nog even gestopt bij het viewpoint. Hierdoor hebben we olifanten kunnen spotten!! Heel gaaf, we hebben nu al zin in de echte safari! Nog een maandje wachten. Toen we eenmaal weer terug waren bij onze coördinator zijn we weer terug gereden naar Arusha. We hebben even een tussenstop gehouden om bitterballen(!), kipnuggets(!), en nog veel meer lekkers te eten. Nou dat was wel even lekker hoor.

Het weekend ervoor hebben we weer een hike gedaan! Zeer tof. We zijn wezen hiken naar een plek waar je over Arusha kon kijken! Het was niet zo'n pittige hike als de vorige maar zeker wel een leuke hike. Het is vooral gezellig in de groep. De zondag erna hebben we gekanoet over lake duluti. Zeer ontspannend en veel vogels gezien. Ook even een aapje tussendoor!

Leuke optrekjes:
Bravo pizza - Dit is een leuke pizzaria met op elke vrijdagavond livemuziek! Je kan hier lekkere cocktails bestellen en ze hebben hier ook zeker lekkere pizza's. Het is een heel gezellig tentje in de open lucht met allemaal lampionnetjes en gezellige lampjes.
Viavia - Dit is een soort café, kroeg achtig iets. Elke dinsdagavond is hier een filmavond. Dan draaien er elke keer twee films (een buiten en een binnen) en dan kun je pizza voor 4 euro bestellen! Zeker een gezellige avond. Op donderdagavond kun je hier goed stappen. Dit is overigens ook in de buitenlucht. Alleen heb je hier wel een dak boven je hoofd.
Le patio - Dit is een club dat op zaterdagavond zeer gezellig is. Het begint wel laat, maar je kan hier goed eerst rustig drankje doen van te voren. Je hebt een overdekt gedeelte en een open gedeelte. De dansvloer is overdekt en het grootste gedeelte waar je lekker kan zitten is open.

Liefs de mzungu's!